نمیدونم این دخترا به چیشون مینازن قیافه که ندارن،اندام که ندارن،هیچی ندارن اما بازم که راه میرن انگار فرس فیس مانکنا انتخاب شدن.

مغزه دخترا رو اگه باز کنی همچی توش پیدا میشه جز عقل و قلبشونو اگه باز کنی هیچی توش پیدا نمیشه جز یه تیکه سنگ.

همشون هزارتا خواستگار اروپایی دارن اما نمیدونم چرا بازم مثل شلقم تو خیابونا آویزونن.

این حرفو بدون شک باور کنید دخترا هیچوقت عاشق پسرا نمیشن بلکه یه مدت فقط دوسشون دارن بعد که ازدواج کردنو بیبی دار شدن عاشق بچشون میشن.

همشون بعد از بهم زدن با دوست پسرشون دیگه تصمیم میگیرن با هیچ پسری رفیق نشن اما دوساعت نمیگذره که با دوستشون میپرن بیرونو تا شب با صد نفر لاس میزننو رفیق میشن(اینم بخاطر حس هوس بازیشونه) 

همه دخترا در سال یک روز از صبح تا شب در دسترس کامل هستن(روز تولدشون) و یک روز در سال ناپدید میشن (روز تولد دوست پسرشون)

نمیدونم این اعتماد به نفسو غرورشونو از کجا اوردن که وقتی باهاشون حرف میزنی از پس اعتماد و غرور دارن خفه میشن.

در کل دخترا موجودات ناقصی هستن هر کدومشون از یه نظر میلنگن.

خلاصه با همه این حرفا یه پیشنهاد دارم براشون اینکه "دخترا برید بمیرید"