صفای اشک آهم داده این عشق

دل دور از گنا هم داده این عشق

دو چشمونت یه شب آتش به جون زد

خیال کردم پناهم داده این عشق

چون غنچه ء گل قرا به پرداز شود

نرگس به هواى مى قدح ساز شود

فارغ دل آن کسى که ماند حباب

هم در سر میخانه سر انداز شود

آن کیست که بی‌جرم و گنه زیست؟ بگو  بی‌جرم و گناه در جهان کیست؟ بگو

من بد کنم و تو بد مکافات کنی  پس فرق میان من تو چیست؟ بگو

چنان عاشق چنان دیوونه حالم

که می خوام از تو و از دل بنالم

هنوزم با همین دیوونه حالیم

یه رنگم، صادقم، صافم، زلالم

ای مایه‌ی اصل شادمانی غم تو

خوشتر ز حیات جاودانی غم تو

از حسن تو رازها به گوش دل من

گوید به زبان بی‌زبانی غم تو

بی تو گلشن چو زندونه به چشمم

گلستون آذر ستون به چشمم

بی تو آرام و عمر زندگانی

همه خواب پریشونه به چشمم

بابا طاهر

غم عشقت ز گنج رایگان به

وصال تو ز عمر جاودان به

کفی از خاک کویت در حقیقت

خدا دونه که از ملک جهان به

وقت سحر است خیز توای مایه ناز

نر مک نرمک باده خورو چنگ نواز

کانان که به جایند نپایند بسی

وآنان که شدند کس نمی آید باز

خیام

.گر بر فلکم دست بدی چون یزدان

برداشتمی من این فلک را ز میان

از نو فلکی دگر چنان ساختمی

کازاده بکام دل رسیدی آسان

خیام

اگر خواهم غم دل با تو گویم جا نمی یابم

اگر جایی پیدا کنم تو را تنها نمی یابم

اگر جایی کنم پیدا تو را تنها یابم

ز شادی دست و پا گم می کنم خود را نمی یابم

جهان بی‌وفا زندان ما بی

گل غم قسمت دامان ما بی

غم یعقوب و محنت‌های ایوب

همه گویا نصیب جان ما بی

بابا طاهر

دلی دارم در آتش خانه کرده

میان شعله ها کاشانه کرده

دلی دارم که از شوق وصالت

وجودم را زغم ویرانه کرده

جز نقش تو در نظر نیامد ما را

جز کوی تو رهگذر نیامد ما را

خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت

حقا که به چشم در نیامد ما را

حافظ

زخون دل به نعشت گل فشانم

کنار جسم مجروحت بمانم

زخون حنجرت گیرم وضویی

به زخم پیکرت قرآن بخوانم

کنار چشمه ای بودیم در خواب

تو بـا جامی ربـودی ماه از آب

چو نوشیدیم از آن جـام گـــوارا

تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب

تو از دشت وفا یاد مرا گیر

سراغ داغ فریاد مرا گیر

قدم نه در کویر دیدگانم

ازین نامردمان داد مرا گیر

تا شمع تو افروخت پروانه شدم

با صبر ز دیدن تو بیگانه شدم

در روی تو بیقرار شد مردم چشم

یعنی که پری دیدم و دیوانه شدم

مولوی

دل تنگم ز سنگ غم شکسته

به تیغ نا مرادی گشته خسته

ببین از دوریت ای نا زنینم

غبار حسرتم بر دل نشسته

محمود شاهرخی

بود غم در دلم بسیار بسیار

نمی پرسی که چونی ای دل افگار

اگر پرسی برایت می شمارم

غم دل را چو نی با ناله زار

محمود شاهرخی

ای روی تو آرزوی دیرینه‌ی ما

جز مهر تو نیست در دل و سینه‌ی ما

از صیقل آدمی زداییم درون

تا عکس رخت فتد در آیینه‌ی ما

عراقی

تا با توام، از تو جان دهم آدم را

وز نور تو روشنی دهم عالم را

چون بی‌تو بوم، قوت آنم نبود

کز سینه به کام خود برآرم دم را

عراقی

فریاد که سوز دل بیان نتوان کرد

با کس سخن از داغ نهان نتوان کرد

اینها که من از جفای هجران دیدم

یک شمه به صد سال بیان نتوان کرد

وحشی بافقی

.

دردی است مرا به دل دوایم بکنید

گرد ســــر آن شــــوخ فدایم بکنید

دیـــوانه‌ام و روی به صحــــــرا دارم

زنجـــــیر بیارید و به پایم بکنیـــــد

“خاقانی”

خورشید رخا، ز بنده تحویل مکن

این وصل مرا به هجر تبدیل مکن

خواهی که جدا شوی ز من بی‌سببی؟

خود دهر جدا کند، تو تعجیل مکن

عراقی

هر آنچه دارمی در پات ریزم/ میان عاشقان یکباره خیزم

و با فریاد و سوز و آه و ناله /بگویم دوستت دارم عزیزم

بلا رمزی زبالای تو باشه

جنون قِسمی ز سودای تو باشه

به صورت آفرینم این گمانه

که پنهان در تماشای تو باشه

“بابا طاهر”

شهیدان را به نوری ناب شوییم

درون چشمه ی مهتاب شوییم

شهیدان همچو آب چشمه پاکند

شگفتا آب را با آب شوییم

وقتی کسی رو دوست داري. حاضری جون فداش کنی حاضری دنيا رو بدی فقط يک بار نگاهش کنی.


به خاطرش داد بزنی.به خاطرش دروغ بگی.............رو همه چيز خط بکشی حتی رو برگ زندگی.

وقتی کسی تو قلبته حاضری دنيا بد باشه........فقط اونی که عشقته عاشقی رو بلد باشه.

قيد تموم دنيا رو به خاطر اون ميزنی..........خيلی چيزا رو می شکنی تا دل اون رو نشکنی.

حاضری که بگزری از دوستای امروز و قديم.........اما صداشو بشنوی شب از ميون دو تا سيم.

حاضری قلب تو باشه پيش اون گرو..........فقط خدا نکرده اون يک وقت بهت نگه برو.

حاضری هر چی دوست نداشت به خاطرش رها کنی..........حسابتو حسابی از مردم شهر جدا کنی.

حاضری هر جا که بری به خاطرش گريه کنی..........بگی که مهتاجشی و به شونه هاش تکيه کنی.

وقتی کسی تو قلبته يک چيز قيمتی داری...........ديگه به چشمت نمياد اگر که ثروتی داری .

حاضری هر چی بشنوی حتی اگر سرزنشه.........به خاطر اون کسی که خيلی برات با ارزشه.

حاضری هر کی جز اونو ساده فراموش کنی..........پشت سرت هر چی ميگن چيزی نگی گوش کنی.

حاضری که بگذری از مقررات و دين و درس............وقتی کسی رو دوست داری معنی نميده ديگه ترس

بوسه بر عکست زنم ترسم که قابش بشکند

قاب عکس توست ولی شیشه عمر من است

بوسه بر مویت زنم ترسم که مویت بشکند

رشته موی توست ولی ریشه عمر من است

دلتنگتم عشق من

پاي پنجره نشستم کوچه خاکستريه باز زير بارون

من چه دلتنگتم امروز انگار از همون روزهاست
 
حال وهوام رنگ توئه کوچه دلتنگ توئه

دلم گرفته دوباره هواي تو رو داره
 
چشماي خيسم واسه ي ديدنت بي قراره

اين راه دورم خبر از دل من که نداره

آروم نداره يه نشونه مي خوام واسه قلبم جز اين نشونه

واسه چيزي دخيل نمي بندم اين دل تنهام دوباره هواي تو رو داره

هواي شهرتو و بوي گل ها

پيچيده توي اتاقام مثل خواب
 
داره بدجوري غريبي ميکنه آخه جز تو دردمو  کي ميدونه

دلم گرفته ... .

 عزیزم دوست دارم با تمام وجود .

نویسنده =نرگس

 

نویسنده این پست نرگس

«تولدت مبارک» چاق ترین انسان جهان

«مانوئل اوربی» که چاق ترین انسان جهان است ۴۳ سالگی خود را در مکزیک جشن گرفت.

 بسپار به یادت به وقت بارش باران گر نگاهت به ان بالاست و در حال دعا هستی خدا ان جاست دعایم کن که من تنهاترین تنها نمانم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
 

فراموش نکن

شاید سالها بعد در گذر جاده ها

بی تفاوت از کنار هم بگذریم

و

بگوییم:

آن غریبه چقدر شبیه خاطراتم بود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من برای سالها مینویسم...سالها بعد که چشمانت عاشق میشوند...

افسوس که قصه ی مادر بزرگ راست بود...همیشه یکی بود یکی نبود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

کجایی ای رفیق نیمه راهم
که من در چاه شبهای سیاهم
نمی بخشد کسی جز غم پناهم
نه تنها از تو نالم کز خدا هم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
سینه را ساختی از عشقش سرشارترین
آنکه می گفت منم بهر تو غمخوارترین
چه دلآزارترین شد چه دلآزارترین

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچ و باد است جهان
گفتی و باور کردی
کاش یک روز به اندازه هیچ
غم بیهوده نمی خوردی
کاش یک لحظه به سرمستی باد
شاد و آزاد به سر می بردی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

روزهایی که بی تو می گذرد
گرچه با یاد توست ثانیه هاش
آرزو باز میکشد فریاد
در کنار تو می گذشت ایکاش

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 در سقوط افراد در چاه عشق ، قانون جاذبه تقصیری ندارد .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

حکایت جالبی است که فراموش شدگان ، فراموش کنندگان را هرگز فراموش نمی کنند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

دوستان خوب، مانند ستارگان آسمانند ، گرچه بعضی اوقات دیده نمیشن ، ولی همیشه وجود دارند .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 ای زیبا خود را در عشق بیاب نه در چاپلوسی آینه .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هنگامی که صفتی را در دیگران نمی پسندی به اصلاح مشکل در خود بپرداز

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

 سلاخی را دیدم زار می گریست ، به قناری کوچکی دل بسته بود .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر حسادت خاصیت سوختن داشت دیگر احتیاج به هیچ سوخت دیگری نبود .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

همه می خواهند بشریت را عوض کنند ولی دریغا که هیچ کس در این اندیشه نیست که خود را عوض کند . (تولستوی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

او که شادمانی را از مردم بگیرد ، بی شک از گماشتگان شیطان است
" کوروش بزرگ "

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عشق تنها مرضی است که بیمــار از آن لذت میبرد
(افلاطون)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

محبت خرجی ندارد، پس خسیس نباشید!
(شامفور)
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

چشم دیگران چشمی است که ما را ورشکست میکند اگر همه بغیر از خودم کور بودند

من نه به خانه باشکوه احتیاج داشتم نه به مبل عالی . . .

بنیامین فرانکلین

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

هیچگاه نمی توان بامشت گره کرده ، دستی را به گرمی فشارداد . . .

گاندی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

موفقیت بدست آوردن چیزی است که دوست داری

اما خوشبختی دوست داشتن چیزی است که به دست آورده ای . . .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

عشق شروعیست از تمام پایان ها اما بی پایان است.

عشق نسیمیست از بهار اما خزان از آن می تراود.

عشق کوششیست از تمام وجود هستی اما بی نتیجه.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

روزگاری مردم دنیا دلشان درد نداشت

هر کسی غصه ی اینکه چه میکرد نداشت

چشمه ی سادگی از لطف زمین میجوشید

خودمانیم ....

زمین این همه نامرد نداشت

نرگس